Ο Θεόδωρος Πανταλέων (1945), ο οποίος σπούδασε γραφικές τέχνες στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο και ζωγραφική με δάσκαλο τον Ηλία Δεκουλάκο, κινείται πέρα από τους γνωστούς και καθιερωμένους τύπους του ευρωπαϊκού Σουρεαλισμού, σε μια κατεύθυνση που επικρατούν οι προσωπικές αναζητήσεις και νέες, θα έλεγε κανείς ελληνικές, σουρεαλιστικές διατυπώσεις. Ενώ στα έργα του έχουμε μερικά από τα τυπικά στοιχεία του Σουρεαλισμού, πιο πολύ του Max Ernst, και της αυτόματης, ανακλητικής, γραφής προσθέτει και χαρακτηριστικά του Μανιερισμού. Ενδιαφέρεται για έργα μεγάλων Ευρωπαίων ζωγράφων του παρελθόντος, και συχνά χρησιμοποιεί θέματα από παλιές χρωμολιθογραφίες, όπως και από σύγχρονες. Διατηρεί πάντα στοιχεία από την αντικειμενική πραγματικότητα, αλλά τα δίνει αποσπασματικά και παραμορφωμένα: οι μορφές ακρωτηριάζονται , στέκονται σαν αγάλματα, μετωπικές, ενώ παρεμβάλλεται κάποτε ένα ακίνητο πουλί, που επιτείνει το μυστήριο του συνόλου. Χρησιμοποιεί στις περισσότερες προσπάθειές του την εικόνα ενός νεανικού γυναικείου προσώπου, το οποίο αποδίδει με ιδεαλιστικά κάπως τα χαρακτηριστικά του, σαν τύπο πιο πολύ. Οι γυναίκες του απεικονίζονται μεγαλοπρεπείς, ντυμένες με πολύχρωμες στολές. Σε μερικές προσπάθειές του φαίνεται να κινείται έξω από το κλίμα του Σουρεαλισμού, σε μια διαφορετική ατμόσφαιρα χώρου και χρόνου, όπου η ιστορία και η πραγματικότητα μοιάζουν να αναιρούνται. Έχει ιδιαίτερη προτίμηση στην τεχνική της λιθογραφίας, ενώ ελαιογραφίες του παρουσιάζουν κοινά στοιχεία με τις λιθογραφίες του.
(Από τον κατάλογο της έκθεσης "Από την Αρχαία Ολυμπία στο Πεκίνο, Έλληνες και Κινέζοι καλλιτέχνες συζητούν για την ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ και το ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ, για τον ΠΟΛΕΜΟ και την ΕΙΡΗΝΗ", Διεθνές Κέντρο Ολυμπιακής Εκεχειρίας, 2008)
Θεόδωρος Πανταλέων, Άτιτλο, λάδι σε cardboard, 50 x 62 cm
Theodoros Pantaleon, Untitled, oil on cardboard, 50 x 62 cm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου